Vandaag ben ik nog even aan het na-stuiteren van de gave dag gisteren!
Het begon allemaal met de reacties op de publicatie van het artikel over romantische boeken in het AD magazine, waar ik één van de vier geïnterviewden was. De fotoshoot en het interview hadden medio oktober 2015 plaatsgevonden en na twee uitgestelde publicaties, was het gisteren dan zover! Dankzij de Libelle Leest FB pagina, had ik destijds een oproep van Ellen den Hollander gezien en daarop gereageerd. “And the rest, as they say, is history”.
Al stuiterend haastte ik me naar de trein op station Sloterdijk, op weg naar een editie van het maandelijkse Schrijfcafé van Nanda Huneman. Zij was één van de sprekers geweest op Schrijf!2016 en door een deelnemer op die dag was ik geattendeerd op de schrijfcursussen die Nanda geeft. Zij had met bezieling en humor die dag gesproken en ik wilde meer van haar horen.
Ik had de trein net op tijd en kon toen rustig de in het magazine de interviews lezen en de foto’s bekijken. Enorm leuk en mooi gedaan, cool om ons in de covers van de boeken terug te zien.
Schrijverscafé, schrijft u mee?
Vanaf Utrecht CS liep ik via de mooie binnenstad naar het Louis Hartlooper Complex, waar Nanda elke maand een sessie houdt van het Schrijverscafé. We waren met zes deelnemers. Sommigen waren al vaker geweest, voor mij en nog twee deelnemers was het de eerste keer. Er werd gefocust op korte schrijfopdrachten, die van breed naar steeds specifieker gingen. Leuk en leerzaam en ik kreeg spontaan enkele ideeën voor mijn boeken.
De twee uur vlogen om en geheel geïnspireerd liep ik nog even het centrum in, alwaar ik mezelf trakteerde op een paar mooie retro laarsjes in de uitverkoop. Oké, als ik heel eerlijk ben, het waren twee paren. 🙂
Daarna hup de trein weer in, terug naar het Amsterdamse. Thuis scande ik het artikel in en plaatste het op mijn FB pagina, die van de Libelle Leest, op LinkedIn, Twitter en op mijn website. Overweldigend hoeveel mensen hebben gereageerd! Daar kan een mens weer even op teren. 🙂
Debuteren
Tijd voor uitrusten was er echter niet bij, het tweede Debutantenbal in De Balie stond voor de zaterdagavond op het program. Van de week had ik kennis genomen van deze avond en ik was getriggerd door hun advertentie:
Is jouw grote droom het schrijven van een boek? Wil je weten hoe je dat dan precies doet? En hoe je zorgt dat redacteuren enthousiast worden? We vertellen je er alles over tijdens het jaarlijkse Debutantenbal, dat plaatsvindt op 6 februari 2016. Het Debutantenbal is een avond vol programma’s over schrijverschap en het eerste boek.
Nou, dat klonk als spreekwoordelijke muziek in mijn oren. Vol enthousiasme sprong ik op de fiets en keek uit naar de tips & trics van debutanten en hun redacteuren en de ervaringen van de debuten van o.a. Connie Palmen en Renate Dorrestein.
Ik was nog nooit bij de De Balie naar binnen geweest, wat een mooi oud pand! Het programma, dat afwisselend en uitnodigend had geleken, viel me echter een beetje tegen. Dat lag niet aan de gasten op de podia, maar eerder aan de vraagstellingen en de locatie. Ondanks dat voelde het goed om daar rond te lopen, als schrijfster! Renate Dorrestein verwoordde het mooi:
Het maakt niet uit hoeveel afwijzingen je krijgt, gewoon door blijven gaan.
Rond tien uur was mijn informatie- en indrukkenbekertje voor die dag vol en keerde ik moe maar voldaan terug naar huis.
Hartelijke groet,
Ilse (2016-3)
Reacties